عصر ما عصر فریبه عصر اسمهای غریبه
شهر ما سرش شلوغه وعده هاش همش دروغه
آسموناش پر دوده قلب عاشقاش کبوده
بیا با هم قایقو میرونیم اونجا تا ابد می مونیم ،
جایی که نه آسمونش ، نه صدای مردومنش... نه غمش ، نه جنب و جوشش ،
نه گلای گل فروشش ، مثل اینجا آهنی نیست.. وقتی یه بار از دوستت ضربه میخوری درست مثل این میمونه که با ماشین بهت ضربه
زده و داغونت کرده.وقتی می بخشیش مثل این میمونه که بهش فرصت دادی تا دنده
عقب بگیره و دوباره از روت رد بشه تا مطمئن بشه چیزی ازت نمونده
نظرات شما عزیزان: