چمدونمو دارم میبندم با یه طرحه کهنه از دلخوشیام
باورم نمیشه باید برمو دیگه هیچ وقت به دیدنت نیام
تو که میشناسی منو بهم بگو مگه میشه اینهمه ساده برم
با تمومه جاده ها عطره تو هست بگو باید از کدوم جاده برم
شایدم دوباره باید از همون جاده ای که تک و تنها اومدم
تکه تنها برمو یادم بره واسه ی چی دل به این جاده زدم
چمدونمو باید میبستم واسه رفتن از همون روزی که
تو با طعنه هات میگفتی عشقت واسه ی دنیای من کوچیکه
خونه خیلی وقته که بهم میگه با خودت مرور کن گذشته رو
کسی اینجا به تو وا بسته نبود خودتو خسته نکن دیگه برو
من با چمدونم آخره این جاده منتظرت میشم
تو هم اگه دیدی تنهایی سخته برات بیا بمون پیشم
نظرات شما عزیزان: