بگین بباره بارون ، دلم هواشو کرده

بگین تموم شدم من ، بگین که برنگرده

بهش بگین شکستم ، بهش بگین بُریدم

برهنه زیر بارون ، خرابُ درب و داغون

از آدما فراری ، از عاشقا گریزون

بهش بگین شکستم ، بهش بگین بُریدم

روزهاست
از سقف لحظه هایم
یاد تو چکه می کند
اگر باران بند بیاید
از این خانه می روم ...

به تو نرسیدم، اما خیلی چیزارو یاد گرفتم...

یاد گرفتم به خاطر کسی که دوستش دارم باید دروغ بگم.

یاد گرفتم هیچکس ارزش شکوندن غرورم رو نداره.

یاد گرفتم توی زندگی برای اون که بفهمم چقدر دوستم داره هر روز به یه بهانه ای دلشو بشکونم.

یاد گرفتم گریه ی هیچکس رو باور نکنم.

یاد گرفتم بهش هیچ وقت فرصت جبران ندم.

یاد گرفتم دم از عاشقی بزنم ولی اما از کجا بگم از کی بگم...

می خوام همین جا دلمو بشکونم خوردش کنم تا دیگه عاشق نشه.

تا دیگه کسی رو دوست نداشته باشه.

توی این زمونه کسی نباید احساس تورو بدونه وگرنه اون تورو می شکونه.

می خوام بشم همون آدم قبل کسی که از سنگ بود و دو رو برش دیواری از سکوت و بی تفاوتی...

می خوام تنها باشم...

نبودنتـــــ بهترین بهانهـــ استـــــ

برای اشکــــــــ ریختنـــــ

ولی کاش بودی تا اشکهایمـــ از شوق دیدارتـــــــ سرازیر میشد

کاش بودی و دست ــــهای مهربانتــــــ

مرهم همهــــــ دلتنگی ــهــــا و نبودن ـــهــایتـــــــ میشد

کاش بودی تا سر بهـــ روی شانهـــ ـــهـــای مهربانتــــ میگذاشتم

و دردــهــایم را به گوش تو می رساندم

بدون تو عاشقی برایم عذابــــ استـــ

اگر باران ببارد چتری خواهم شد برای تو
چه اندیشه غریبی است این اندیشه ها
وقتی به تو می اندیشم دلم برای خودم برای تو تنگ میشود
در آن تنهایی که یاد و خاطره تو بندی می شود بر تارو پود ذهنم
چه خوش است اندیشیدن به تو و نوشتن از تمام آن لحظات غمبار بی تو بودن
دلتنگی،دلتنگی،دلتنگی
آدم دلتنگ که می شود چه فکرهاکه نمیکند
چه اندیشه ها که در خیال خود ندارد
وچه رویاها که گاه خنده را طرحی میکند برلبان وگاه غم را بغضی میکند شکسته در گلو
تا در پی بهانه این اشکی شود جاری بر گونه ها
چه دلگیرند این لحظات

نمی دانم که غنیمت شمارمش یا بر تمام این اندیشه های از هم گسیخته و لغزیده
در ذهن اندیشه های دیگری یابم که چه باید بکنم
راستی من چه کاری باید بکنم
نمی دانم،نمی دانم، نمی دانم
ای کاش تو بدانی ….
نمی توانم بنوسم هر چند که باید از خیلی چیزها بنویسم و شاید تو بعدها برایم خیلی چیزها بگویی
هر چه که هست بیا شریک شبنم ساده زندگی باشیم
به خود دروغ نگوییم وبه هم
بگذاریم که اندیشه های سبز پیچکی شود بر ذهن
وبگذاریم که خیال فاصله های جدایی افتاده را طی کند
و حس کنیم آنچه را که دوست داریم
زمان آن نیست که هر چه دلم می خواهد بگویم
اما….
اگر باران ببارد
چتری خواهم شد برای تو …

تمام احساساتمو تو صندوقچه قلبم دفن کردم.کلیدشم انداختم دور!
الان هیچ احساسی تو وجودم نیست!
نه غم!نه درد!نه عشق!نه نفرت!نه دوست داشتن!
میخوام بی روح باشم مثل سنگــــــــــــــــــــــــــ

امشب روی آسمان نقاشی میکشم.

قلم بی رنگ است....من جای تو بودم چشمهایم را روی دلم میگذاشتم و بعد نگاه میکردم...

هر چیز که دیدی بگذار رازی بماند درون همان دل.
...
این راز من است.

هوای بازی کرده ام...بازی شمع گل پروانه.

هوای پرواز.نه پرواز نمیخواهم...پریدن کافیست

نه اینکه باران باریده باشد و من بارانی باشم

 نه..!

من اصلا حال خوبی ندارم...

اگر خدا کمک میکرد و من محکم تر می ایستادم اینجا..

کسی نمیدید پاهایم از رفتن می لرزد..

تو آنقدر خوب هستی که حرف های سخت من و آنها را...

ساده گرفتی و لبخند زدی!

تو آنقدر خوب هستی که بعد حرف های تلخم  گفتی تنها یک

آرزو داری و آن هم خوشبختی من است..

من ِ امروز دیگر من ِ آن روزها نیست..

من ِ امروز را مادر آغوش گرفته و دارد زااار میزند..

من ِ امروز را با دود ِ سیگار طرح کشیده اند..

من اگر اشک میریزم! نه به خاطر پایان قصه نیست!

به خاطر سختی شروع قصه است...

به خاطر همه آنروزها که کل شهر زیر پای ِ ما بود و

همه حسود بودند به کنار هم بودن من و ما...

برای آن روزهاییست که بودی وقتی همه چیز برای من سخت بود..

ولی امروز که تکرار سختی هاست..گفته ام ترکم کنی..!

قولی داده ام به اندازه تمام ستاره ها که نچیده ایم..

قولی داده ام به بزرگی خدا...!

دست های ِ کسی بعد تو دست هایم را میان دستانش نمیگیرد

و کنار هیچکس دیده نمیشوم..

قول داده ام..

قول داده ام ...تنها خوب ِ من...

میمانم روی حرفم..

تو برو...این دنیا دلتنگی می فروشد ! تو برو این دنیا... به من سخت میگیرد

تو برو..

ولی!

رحمی بکن ...رحمی بکن!

کمی آرام تر... . دستی تکان بده! رد پایی بزار..

نخواه اشک هایم ببارد...

من هنــــــــــــــــوز کودکم..!

دل من حالش خوشه اصلا بلد نیست بگیره
اما خیلی تنگ میشه گاهی می ترسم بمیره
اما بازم به خودش میاد و سوسو می زنه
باز حیاط خلوت سینمو جارو می زنه
می گمش تا کی می خوای عاشق بشی و بشکنی؟
به روی خودش نمیاره .
می پرسه با منی؟؟؟؟؟
با کیم .........؟؟!!
با توی عاشق پیشه ی سر به هوا
با توی دیوونه ی بی سر و پا
با تو که هر چی که دارم می کشم دست توئه
با تو که هر جا میرم مسیر دربست توئه
کی می خوای دست از سر آبروی من برداری؟
کی می خوای عقلی که دزدیدیش سر جاش بذاری؟
کی می خوای بزرگ بشی سنگین بشینی سر جات؟
سر به را بشی و دنیا رو نذاری زیر پات.....

ببار بارون ببار بارون دلم از زندگی خونه
دیگه هر جای این دنیا برام مثل یه زندونه
ببار بارون که دلگیرم ببار بارون که غمگینم
خرابه حال من امشب دارم از غصه میمیرم
بار ای نم نم بارون ببار امشب دلم خسته است
ببار امشب دلم تنگه همه در ها بروم بسته است
ببار ای ابر بارونی ببارو گونمو تر کن
مثله بغض دله ابرا ببار این بغضو پر پر کن
نه دستی از سر یاری پناه خستگی هام شد
نه فریاد هم آوازی غرور خلوت ما شد
نه دل گرمی به رویایی که من هم بغض بارونم
نه امیدی به فردایی که از فردا گریزونم