به سلامتی اونایی که روزقیامت فقط زمین ازشون شاکیه اونم بخاطرسنگینی معرفتشون
سلامتی رفیق هایی که از پل نامردی رد نمیشن ولی تو دریای مردانگی غرق میشن .
به سلامتی اون کسی که میدونه ولی همیشه ساکت می مونه
سلامتی رفیق که دنیا دنیا نباشه اما رفیق باشه!!!
به سلامتی بچه های دیروز که با ذغال سیبیل می کشیدن شبیه باباهاشون بشن ، نه بچه های امروز که ابروهاشون رو بر می دارن شبیه ماماناشون میشن !
به سلامتی اونایی که چه عشقشون پیششون باشه چه نباشه چشمشون مثل فانوس دریایی نمی چرخه...
چرا به سلامتی؟برای یه بار هم تو روح اونایی که تو اوج سختی ها و مشکلات به جای اینکه درکمون کنن ترکمون میکنن...
نظرات شما عزیزان: